22 Haziran 2012

Görüşme günü!


Telefon çaldı! Sabahın köründe kim arıyor? sorusuyla telefona doğru yöneldi zar zor telefonu doğrultup çük boyut ekranına odaklandı gözleri. Kimse aramıyordu, çalan alarmdi. Telefon melodisi ile çalar saat melodisini aynı yapmıştı, böylece her alarm çaldığında biri arıyor sanıyor, arayanın uykudan uyandıracak kadar acil bir durumu olabilir endişesiyle irkiliyor, telefonun çük ekranına odaklandıktan sonra, gözleri alarm yazısını görünce sinir oluyor, sabah sabah bu duruma sinir olunca da uyanmış oluyordu.

Kalktı yatağından, duşa girme kararı aldı çünkü bir görüşmeye gidecekti. Kombiyi açtı, üzerindeki penyeyi çıkarttı, havlusunu aldı, baksırını da çıkarttı ama oda pencerelerinin açık olduğunu fark etmesi çok sürmedi. Önünde sallanan organıyla kısa süre bakıştı. Siktir et yiğidin malı meydandadır sözüne uyarak banyo kapısını açtı ve içeriye doğru adımını attı cesur yürek önünde organı sallanan adam.

Kısa sürede banyodan çıktı, kurulanma programı da kısa sürdü. Üstünü giyinip hemen çıkması gerektiğini bildiğinden hemen üstüne adam akıllı bir şeyler giyip doğruca çıktı evden. Gideceği yer uzun mesafe içerdiğinden de müzik çalarını tam dolu halde hazırlamıştı. 

Metrobüs durağına doğru ilerledi. Önce yol parasının ne kadar tutabileceğini hesapladı. Cebinden o tutarda kimi bozuk paraları gişe abiye uzattı. Gişe abi pek mutsuz  bir tipti. Yüzünde herhangi bir mimik özelliği bulunmayan poker face gişe abi kartı uzattı. Lan ne acayip gişe abiler var şu hayatta diye düşünmeden kartı alıp, turnikelerden geçip metrobüsü  beklemeye koyuldu. Geçen gün dehşetli bir kaza meydana gelen duraktaydı. Acaba mı? Yine mi olur mu? Yoksa? diye de aklından geçirmedi. Çıkardı çantasından müzik çalar aletini, kulaklığının düğümünü aldı eline bir yandan çözmeye çalışıyor diğer yandan da  metrobüsü gözetiyordu. Tam önüne pırpır etekli bir kız geldi. Lan az sonra bir rüzgar eser pırpır etek bir pırlar kızın kıçını da görmeyiz mi? diye bu kez düşündü iki elinle bir kulaklığı çözemeyen adam. Düşündüğü gerçekleşmedi bu duruma üzüldü ama metrobüs geldiği için de hafif bir mutlu oldu. Metrobüse adımını attı koridorda ilerledi lakin boş bir koltuk gözümlenmiyordu. Olsun genciz ayakta da gideriz dedi içinden. Metrobüs hareket etti.

Devamı edecek...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder